معراج یاس

بنام آنکه عشق را آفرید"و ایثار را"و آنرا بر نیکان خود"صِلِه نمود...

به آنان که در تیرگیهای شب"پگاه را به تصویر کشیدند درود:

به آنان که در غزوه ی لافتی"نقاب از رخ شب دریدند درود"

به آن ساغیان عطشان فرات"که برادر به خود برگزیدند"درود"

همانان که چون شاه خیبرگشای"رگ از عَبدِوَد ها بریدند درود"

به آن لاله های رسته در دشت زرد"به حیدر دلان عرصه های نبرد"

به آن عشق بازان بی ادّعا"به آن ناصران ره مصطفی"

به آن مانده ها"در شب نینوا"به سرهای گشته از تن جُدا...

به آن راهیان ره مرتضی"به شبکوچه گردان اندر خفا...درود

به آن مبتلایان"به عشق خدا"به آن جُرعه نوشان جام حیا

به سَرکردِگان"خلوص و صفا"بنام شهید و "بنام خدا":

مرا از بند باکی نیست"پُر از احساس پروازم

تو از پایان نترسانم"سفیری رو به آغازم

مرا بیم خموشی نیست"نوایی طعم فریادم

نترسانم ز کوه درد"که من از نسل فرهادم

مرا از یوغ هراسی نیست"ز جنس آسمانهایم

به پایان آرمت روزی"چونان طوفانِ برپایم

تو را مرگ و خموشی هاست"در این بنیاد پیل افکن

چو با سیل خروشانم"به پایانت زنم دامن

من از زیبا شدن گفتم:فضای شهر"زیبا شد

 ز یکرنگی سرودم من"جهان همرنگ دریا شد

به زعمت راه سد کردی!کشیدی چینه ی بن بست

ولیکن سیل ایمانم"تن این چینه را بشکست

 کمانم"شعله میتابد"ز نسل"آرش رادم

بدوشم کوه ظلمت را"که من از آل فرهادم

من آن طُغیان ایثارم..خروشی چون دماوندم...

منم جاری و پابرجا..چُنان:هامون و الوندم...

 ز تیغ تو هراسم نیست"دوصد مرهم به تن دارم

به تن"آثار ایثار و"به سر مام وطن دارم

نه از تکفیر تو باکی"نه از حکم تو ترسانم

نترسم از کویر درد"که من از جنس بارانم

دلم سرخ شهادت بود"در آن اندیشه های زرد

که خون هم تبارانم"خَزر را"لاله گون میکرد

تو را بیم سقوط از اوج"مرا شوق پریدنهاست

تو را چندی به پایانت"مرا فصل رسیدنهاست

تو را کابوس تاریکی"بسی رویای من زیباست

نمای خوفت از نامم"که در رنگ رُخت پیداست

بسازم سرزمینم را"من از خِشت تنم"جانم

اهورا مسلکی باشم"به آیین نیاکانم

دلم عُریان مهتاب است"نهانم شعله ی خورشید

یقینی جنس ایثارم"بدور از حیطه ی تردید

چو شد کعبه اسیر تو"طوافم شد:جمارانم

دخیل "گُنبد سُرخ رضا شاه خراسانم

برای خاک عطشانم"چنان آوار بارانم

سفیر دولت عشقم...شهید راه ایرانم.

((شاعر:کسری مهرگان))

جنون

1:گفتمش:    ((خواجه از کیسه ی دل"گوهر حکمت صِله کن))

2:گفت:           ((لیلیِ باکره آید تو فقط"حوصَله کن))

 2:گفت:         ((سنگ عشق در خاک جنون شد استوار))

                        ((وصل را دون از جُنون  نایَد به بار))

            ((ک:م))

*(عارف و زاهد و صوفی همه طفلان رهند)

(مرد اگر هست "بجز عالِم ربّانی نیست)*

1گفتمش:دلبر من"؟ زخم ز هجران دارد؟....

2گو که یعقوب تر از"یوسف کنعانی کیست؟

2گرچه توفیر میان:مَه و مِه چندان است

2آریاتر به عرب"چون مه سلمانی کیست؟

1:گفتمش:بانی این شور"کدامین از ماست  ؟

2:عشق را "جز معشوق"حجّت و بنیانی کیست؟

دوش از میرِ طریقت بشِنیدم که بگُفت:

کُرنش نافله بر ضمّه ی پیشانی نیست

نوش دارو ز گُداز هجر دلدار بجوی

بهر عاشق چو جنون چاره و درمانی نیست

سرِ سردار خرد"بر سرِ دار"سر میداد

خوشتر از چاه به یوسف"که گُلستانی نیست

هلاء"زانوی تلمّذ"  برِ "نا اهلان زن!

 حکمت از بهر ادب شیوه ی لُقمانی نیست

سایه" اسرار اَلَستش نه تو دانی و نه من

 سِرِّ حق" آنچه که میدانم و میدانی نیست

گوی بر گُنبد دوّار منیّت منشان

کَهنوازی به عدم"همچو سلیمانی کیست؟

سالک آن "طیّ طریقت" به عدم نائل شد!!!

مقصد عشق بدان ره که تو بر آنی نیست

عاشقان بُرقع ز محراب گشایید که:فاش

روی حق را به جنون ساتر و کتمانی نیست

عاشقان خرقه ی دیدار"که به وصل آمده اید

 زاهدان رخت پدیدار جُز  عُریانی چیست

سالکان موسم  شب آمد و هم ماه جنون

صالحان"این غزل از طُرّه ی خاقانی نیست

این حدیث از بر معراج"بگفتا که: رسول؟

 اُف بر آن دل"که در آن"شعله و هِرمانی نیست 

دوش آن نرگس بیمار بگفتا که به خواب:

بین ما غیر جنون بیعت و پیمانی نیست

خود بکردم"  و از این" کِرده ی خود دلشادم!

آنچُنانم که مرا روی پشیمانی نیست

گر میاید بنویسید که ره" هُشدارد

 موعد مرگ و مرا فرصت چندانی نیست

آن نهیبی که ز خاموشی ما غرّه مشد؟؟!

 اختر سالک فجر است"که تابانی نیست

ای که بر گُرده ی سامان "به ره میتازی

سر بخُسبان که تو را "کو سر و سامانی نیست

عاشقان"هست مرا ؟"با سخنش تازه کند؟؟

بر کویر دل ما"جُرعه ی بارانی نیست؟

کو مرا مِنبر و وَعظی که چُنینش گویم؟

در خرابات سخن"چون غزل عُصیانی نیست؟؟

ای که پنهان و خفی"باده ی زر مینوشی!

گو که پیداتر از این شاهد پنهانی کیست؟

((شاعر:کسری مهرگان))...

 

سردار بی سامان

                                      سردار بی سامان

بر شب افروزی ما هیچ ستاره دل نبست

از تب زجّه ی ما.خلوت شب هم نشکست..

بر غم غربت ما.هیچ غریبی نگریست..

و ز خاموشی  ما.شعله ز شمعی نگسست.

بدین سان شهره ام:

تنهاترین تنهای شهرم

هنوز اندر پی ات.شبکوچه ها را دوره میگردم

منم ویران آبادی...تنم دربند آزادی

دلم لبریز از خالیست..شبم در ظلمتی روشن

کجا گیتی بدیدستی..چنان دیوانه ای چون من

منم در ماتم هجران..منم خالی و بیش از آن

منم هشیار.چون مستان

تنم سرمای تابستان

کجا دیدی به چشم خود

چونین سردار بی سامان

لبالب شوق آوازم..در این شب کوچه خاموش

دگر اخگر نمیبارد..از این خورشید ظلمت پوش

سقوطم را تماشا کن..در این متروکه ی بن بست

من آنم که تمام من..به گور قصه ها پیوست

من آن محکوم در خاکم..من آن گلبرگ در بادم

سکوتم را تماشا کن..در انهدام فریادم.

مرا پابند شب کردند..که دائم در سفر باشم

نوشتند مشق غزبت را..که در من دربدر باشم

ولی با اینهمه من هم جهان را باتو بخشیدم.

ولی با اینهمه من هم.به ظلمت شعله پاشیدم.

((کسری مهرگان))

رحلت غزل

                         ((رحلت غزل))

به آن بانی دلگفته های من:

"همسفر.تو رخوت ثانیه ها.ببین چه ساده باتوام"

تو هجوم ممتد اینهمه نیرنگ و دروغ

نازنین من ببین.چه صادقانه باتوام

توی قتل عام واژه های مظنون به عشق...

توببین تو شام رحلت غزل.چه شاعرانه باتوام

توی شب نشینی گلواژه های شبزده

نه قصیده..نه غزل..که با ترانه باتوام...

(با تو شونه های بیستونو پرپر میکنم)

(وقتی دستای نجیبت بامنه)

(واسه این مهاجر غربت نشین)

(هرجاکه عطر تو باشه..وطنه)

(با تو شونه های بیستونو پرپر میکنم)

وقتی آغوش تو تکیه گاهمه)

واسه این چله نشین سایه ها)

حرم دامن نجیبت قتلگاهه ماتمه)

واسه ی تن تشنگیهام.مث آوار بارونی

بیا پروازو معنا کن"واسه این مرد زندونی

بگو بامن..نگار من...از این سردر گریبونی

جواب این معما رو.. نه میدونم...نه میدونی

مدد کن بانیه بارون"طهارت کن منو از من

منو خیس حضورت کن"به تعمیدم بزن دامن

بذار این بذر بارونی"تو خاک تو تناور شه

شاید شعر سکوت من...با دستای تو پرپر شه

مصادف شد عبور تو.با میلاد سقوط من

شب خاموش شبگردی...شب شعر سکوت من

تو این کابوس عالمسوز"تبه تفسیر رویا باش"

یه میراث از دل دیروز"گریزی رو به فردا باش

طلوع سبز رویا باش.منو از سایه ها بردار

من از تبار بارونم.منو به خاک شب نسپار

نازنین همترانه...ما که از..یه آسمونیم

حیفه با آهنگه غربت..شعر تنهایی بخونیم

توی این دنیای کوکی..با هم و از هم جداییم

با حکایت شکستن..واژه واژه همصداییم

مث گلبرگ شقایق..توی حصر شاخه هاییم

با حکایت شکستن..واژه واژه همصداییم...

ترانه سرا:کسری مهرگان

دارای کد ثبت از وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی

آوار شب

بوسه ی شعری به ما عطر جوانی هدیه کرد

یاد ایام تو را در سینه ی ما زنده کرد

یاد آن آوار شب کز موی تو دارم به یاد

یاد آن شیدای و دلبستگیها یاد باد

یاد آن شب زنده داری تا سحر

یاد باد آن شام و شبهای دگر

من زائری شتابان در محشر بیابان

چون ابر تن شکسته.در انغریب باران

در حصر نا امیدی.بی تاب و دلشکسته

چون نغمه ای که بار از.خاک غزل گسسته

اندر سلوک کویت.ناگه به من رسیدی

 با اعجاز گیسوانت.بر کام من دمیدی

آندم که خاطرم بود.دربند نا امیدی

با دشنه ی نگاهت.افسار غم بریدی

در گستر خیالم.یکباره قد کشیدی

کهنه نهال غم را.از من به خنده چیدی

صد ماه سر نهفته.در صحن مُلک رویت

صد زاغ خفته در شب.در پیچ و تاب مویت

فیروزه ی دوچشمت..چون لاجورد باران

حریم دامنت ار..درگاه سایه ساران

دوش از سفیر باران.در باب تو شنفتم

از هر حریر مویت..دُرّ ترانه سفتم

آندم که راز دل را.در خلوتم نهفتم

در عزلتی نشستم..تا این ترانه گفتم.

هر دم..به لحظه..گاهی..یاد مرا به سر کن

حالِ نذارِ ما را.در دامنت دگر کن.

یک جرعه.طُرف ما تاب.خورشیدک خیالم

تا قرص ماه رویت..روشن کند جمالم.

جاودانه های ایرج جنتی عطایی

   دلگفته های شبگرد برزن تنهایی

  
    آن نازنین همیشه بیدار"حماسه ساز غریب در وطن

                        *((ایرج جنتی عطایی))*

مرا به خانه ام ببر"

دریافت

جاده خواب

                                         "((جاده خواب))"

واژه واژه جونمو از من بگیر"

اما تو.ترانه هامو خط نزن"

تب آوار حضورتو بریز"

رو تن گلواژه های شعر من"

آغاز یک پایان

*((آغاز یک پایان))*

"شام هجرت توازمن"         "شب آخرین من بود"

"باهجوم رفتن تو"            "بی کسی ندیم من بود"

آوازخون شب

                ((آوازخون))

توی خلوت شبی که

رنگ سایه منه

سوز اوج یک صدا

سکوت شب رو میشکنه

ترانه ساحل انتظار

                                         ((ساحل انتظار))

 "رفیق من. یه کاری کن"           "توشام معراج نسیم"

"از بخل جاده بگذریم"               "به خاک سخاوت برسیم"

"توبضم عاشقانه ی "              "خورشیدو .ماه نقره پوش"

"واسه عروج منو تو"                "رخت سبکبالی. بپوش"

"توبا سقوط یک غزل"              "از توستاره اومدی"

"مارو به آسمون ببر"               "تو راه اوجو بلدی"