((آوازخون))
توی خلوت شبی که
رنگ سایه منه
سوز اوج یک صدا
سکوت شب رو میشکنه
توی صحن سرد شب
ستاره پر نمیزنه
آوازخون شهر شب
به زیر آواز میزنه
گرد غم نشسته روی قامت گلواژه هاش
زنگ فریاد سکوته تو ترانه بازی شبانه هاش
اون آوازخون کوچه گرد شب منم
که زیر آسمون شب
بغض صدامو میشکنم
کیه که تو شهر شب
گلایه هامو گوش کنه
شب شاعرانه مو
بازم ترانه پوش کنه
تو هجوم سایه ها
نور و به من نشون بده
منو از حصر قفس بدست آسمون بده.
ترانه سرا:کسری مهرگان.